W 2013 roku re:wizje NIE ODBĘDĄ SIĘ. W 2012 roku programowo stawialiśmy pytanie „Dla kogo sztuka?”. (W domyśle odpowiedź brzmi: „WIDZÓW!”, ale czy tak zawsze jest?)
Zgodnie z misją realizowaną przez organizatora - Fundację Impact, re:wizje realizowane są zgodnie z koncepcją rozwoju publiczności (audience development). Są pretekstem do innego spojrzenia na sztukę, na relacje pomiędzy artystami i publicznością. Czy publiczność jest twórcom niezbędna? Jaki udział może mieć w procesie kreacji? Czy sztuka przełamuje bariery pomiędzy artystami i widzami? A może je tworzy?
Projekty, które w 2012 roku prezentowaliśmy były niestandardowe, ponieważ publiczność nie pełniła w nich jedynie biernej funkcji odbiorcy, ale aktywnie włączała się w realizację. Była jury konkursu muzycznego, stała się autorem i krytykiem, inspirowała dialog pomiędzy twórcami.
Miejsc akcji artystycznych było kilka - wszystkie w Śródmieściu Warszawy. Koncerty odbyły się w klubach Sztuki i Sztuczki oraz Powiększenie, projekcje filmowe w Kinie Luna, akcja fotograficzna w przestrzeni Duży Pokój, a przestrzeń Dworca Centralnego stała się sceną taneczną. Symbolicznie pojawiło się także dotychczasowe główne miejsce re:wizji – PKiN (z koncertem „re:wizje dla PAH”).
Spotkaliśmy się także ze środowiskiem kultury, aby porozmawiać o sposobach pracy i współpracy z publicznością, czyli o koncepcji audience development – rozwoju publiczności. Więcej informacji na ten temat: www.rozwojwidowni.pl lub http://www.facebook.com/Rozwojwidowni?ref=hl.
re:wizje sztuki 6 realizowane były przez Fundację Impact dzięki dofinansowaniu m.st. Warszawa.
reżyseria: Julia Bui-Ngoc
występują: Katarzyna Kapela
Bohaterka filmu Marta dostaje na parę dni pod opiekę kota koleżanki. Nie wie, że zapoczątkuje to serię niewytłumaczalnych zdarzeń. Marta stanie twarzą w twarz z tajemnicą, której być może nigdy nie zgłębi. Oglądając film zaczynamy zadawać sobie pytania o relacje pomiędzy rzeczywistością, a jej postrzeganiem. Ile z tej rzeczywistości pozostaje przez nas pominięte, nie zauważone. Do jakiego stopnia jesteśmy nieświadomi własnej niewiedzy?
Zwiastun filmu: TutajAnka Ujma to Polka mieszkająca od kilku lat we Francji. Anka tworzy w składzie 4 osobowym (wibrafon, gitara basowa, perkusja, głos) muzyczny mikrokosmos, którego serce bije połamanym rytmem. Post - rock, drum&bass, muzyka repetytywna, muzyka improwizowana, folk to inspiracje przez które jej muzyka wpisuje się w szeroko pojętą (pop) alternatywę. Nie jest jeszcze szeroko znana polskiej publiczności, ale to może być jedna z najważniejszych artystek nadchodzących lat. Coś dla fanów Bjork, Hanne Hukkelberg czy Emiliany Torrini ale też Steve'a Reicha czy Philipa Glassa.
http://ankaujma.bandcamp.com/BABU KRÓL to zespół składający się z dwóch muzyków na co dzień znanych jako Bajzel i Budyń. Na co dzień razem muzykujących w ramach zespołu POGODNO.
Bajzel to człowiek orkiestra. Legenda tanecznych rytmów, hipnotycznego transu i poetyki Witkacego. Znany w Polsce i nie tylko. Coroczny zdobywca Yacha za nietuzinkowe teledyski. Budyń to wokalista, muzyk, performer, lider zespołu POGODNO. Znany z solowych poczynań, kolaboracji z teatrem i brawurowych występów na scenie.
Tym razem w duecie. Tym razem oddając szacunek Edwardowi Stachurze. Wydobyli jego wiersze spod tony powyciąganych swetrów i ckliwych harcerskich zaśpiewów. Nagrali płytę mocną, magiczną, motoryczną. Kilometry pożerane w trakcie lat grania bigbitu zaowocowały wyczuciem rytmu poety wędrującego i piosenkami które pokazują Stachurę jako kogoś bliskiego naszym czasom. Czasom wędrówek migracji i poszukiwań. Budyń w niecodziennej odsłonie bo jako saxsofonista.
http://babukrol.bandcamp.com/Czerpią z amerykańskiego folku, dodają trochę eksperymentu, popu, awangardy. Ich nieszablonowe piosenki kryją proste przepiękne melodie. Niezależny pop? Avant folk? Nieważne jak ich klasyfikować, stali się ważnymi twórcami polskiej alternatywy.
Lider zespołu, multiinstrumentalista Tobiasz Biliński to obecnie jedna z największych nadziei polskiej sceny niezależnej. Współzałożyciel grupy Kyst, rozpoznawalnej zarówno w Polsce, jak i Europie. Projekt Coldair założył sam, sam pisze, sam wymyśla, aranżuje. Człowiek orkiestra, mimo młodego wieku - z potężnym bagażem muzycznych doświadczeń i sukcesów. Wydał dwa solowe albumy (Persephone 2010;Far South 2011). Obie płyty zostały przyjęte przez media entuzjastycznie, a recenzenci nie szczędzili pochwał pod jego adresem. Z początku solowy, Coldair w wersji koncertowej to już zespół kilkuosobowy, m.in. z dwuosobową sekcją dętą. Koncertują nie tylko w Polsce; ich muzykę poznali już m.in. w Paryżu, Amsterdamie, Berlinie. Wystąpili na słynnym muzycznym festiwalu SXSW w USA. W sumie mają na swoim koncie ponad 100 koncertów.
SKŁAD ZESPOŁU:
Tobiasz Biliński - wokal, gitara
Adam Byczkowski - wokal, gitara
Igor Nikiforow - wokal, perkusja
Tomasz Dworakowski - wokal, puzon
Maurycy Idzikowski - wokal, trąbka
DEAD SIRENS powstało w 2011 roku w Warszawie. Członkowie grupy to doświadczeni muzycy z takich zespołów jak The Roosters, Boogie Nights czy Radio Error. Muzyka Dead Sirens to szeroko pojęty wybuchowy rock&roll pełny potężnych gitar, niebanalnych melodii oraz naleciałości southern rocka. Zespół ma na swoim koncie debiutancką EP "Sound of a Bell" zawierającą 7 autorskich nagrań.
http://soundcloud.com/dead-sirensFaiver i Mądry to duet obijający się na co dzień po podłych warszawskich barach. Nie mają szacunku do nikogo - Robert Johnson i Jimi Hendrix przewracają się w grobach, a Bob Dylan zabronił im wstępu do swojego domu. Na scenę zapraszają przyjaciół grających zawodowo na pogrzebach lub w zaprzyjaźnionych zespołach. Na każdym koncercie starają się zaprezentować nowe aranżacje i inne podejście do swojej muzyki.
http://faiver.bandcamp.com/LiL Ironies to zupełnie nowe zjawisko na światowej scenie alternatywnej. Ich muzyka to zderzenie estetyki retro z współczesnymi dźwiękami -- wszystko na płaszczyżnie muzycznej czerpiącej z wielu gatunków -- od drum'n'bassu i trip-hopu poprzez avant-pop, aż do dokonań twórców minimalizmu.
Muzycy zespołu to:
Kinta - wokal
Sagan - perkusista sprawdzający się w graniu zarówno w tempie 80bpm, jak i zabójczych pościgach z iście zwierzęcym groovem.
Kacper - Gitarzysta/klawiszowiec charakteryzujący się imponującą rozpiętością dynamiczną grania - od ciszy, po nieznośny hałas.
Hamed - kontrabasista bardzo nowatorsko wykorzystujący swój instrument, daleki od jazzowego, czy klasycznego brzmienia czterech basowych strun.
Wystawa jest także otwarta
7.12 w godz. 8:00 - 21:00 oraz
8.12 14:00 - 22:00
Fotografia podróżnicza to jedna z najczęściej podejmowanych obecnie działań fotograficznych. To fotografia, w której twórcy i odbiorcy przynależą do wspólnej grupy - podróżujących. Zdjęcia pełnią rolę symboli – służących jako pretekst do rozmowy o tym, co poza ramą zdjęcia.
Czy i w jaki sposób zdjęcia dyktują i kształtują doświadczenie podróżowania wewnątrz innych kultur? Czy fotografia przedstawia czy transformuje te kultury? Dlaczego fotografia podróżnicza, mimo zalewu obrazów w Internecie jest nadal konieczna? Czy miejsca fotografowane są/stają się turystyczną atrakcją? Czy stają się przestrzenią fotograficznego performansu? Jak reprezentują twórcę i jego doświadczenie oraz potwierdzają autentyczność tego doświadczenia?
Nasze fotograficzne pole dyskusji to:
• Góry a sacrum
• Góry a polityka
• Góry a dzień codzienny
• Góry a wyzwanie
• Góry a zmiana.
Wystawa Marty Kotlarskiej "Anil - kiedy człowiek i góry się spotkają niesłychane rzeczy się wydarzają" to narracyjny foto-dziennik białej kobiety podróżującej z pewnym mężczyzną do jego rodzimych Himalajów. Historia Anila rzuca w światło reflektorów ludzi którzy są zazwyczaj niewidoczni, pracowników ekspedycji trekkingowych.
Pokaz otwarty - Publiczność re:wizji sztuki została zaproszona do nadesłania krótkich cyklów/narracji fotograficznych o górach i podróżach. Wybrane cykle i ich autorzy poszerzą pole dyskusji o fotografii podróżniczej dzieląc się z nami swoimi emocjami i refleksjami dotyczącymi roli fotografii w podróżach w góry. Prace wraz z sylwetkami autorów, już po zakończeniu re:wizji, zostaną opublikowane w periodyku artystycznym Tytuł Roboczy.
Marta Kotlarska wraca do fotografii dokumentalnej po prawie 10 letniej przerwie. Artystka ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Poznaniu oraz Central Saint Martins College of Arts and Design w Londynie. Przez wiele lat pracowała jako fotoreporter, zajmując się tematami dotyczącymi tożsamości narodowej oraz przemian społecznych na terenie Polski, Ukrainy, Rosji oraz tureckiego Kurdystanu. Kiedy w 2004 roku założyła Akademię Pstryk (Click Academy), grupę artystyczną tworzącą innowacyjne, partycypacyjne projekty pokazujące, że można zrobić coś z niczego i traktującą fotografię otworkową jako narzędzie zmiany społecznej, całkowicie poświęciła się jej działalności. Od 2005 roku współprowadzi (wraz z Małgorzatą Mirgą-Tas) projekt społeczno- artystyczny Romski Pstryk, który jest głosem w dyskursie dotyczącym edukacji Romów. Projekt ten był pokazywany międzynarodowo, między innymi w kontekście 2 Romskiego Pawilonu na biennale artystycznym w Wenecji oraz w parlamencie Austriackim w Wiedniu.
http://martakotlarska.blogspot.co.uk/
http://Www.ClickAcademy.co.uk
Pracownia Duży Pokój to miejsce tworzone przez cztery organizacje, które mają tu również swoją siedzibę: Stowarzyszenie Rozwój w biały dzień, Stowarzyszenie 61, Stowarzyszenie Pracownia Etnograficzna oraz Inicjatywa Wolna Białoruś. Duży Pokój to miejsce dla wszystkich, którzy mają pomysły i szukają przestrzeni do ich realizacji. Jego zadaniem jest uzupełnienie i urozmaicenie działalności miejskich domów kultury.
Wystawa jest prezentowana w ramach projektu "Pracownia Koszykowa" realizowanego przez Stowarzyszenie Pracownia Etnograficzna, a współfinansowanego przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz m.st. Warszawa. Lokal przy ul. Koszykowej 24 jest wykorzystywany na cele kulturalne dzięki pomocy Dzielnicy Śródmieście m.st. Warszawy.
http://www.duzypokoj.org
Noodle łączą brzmienie nowoczesnej alternatywy ze smaczkami żywcem wyjętymi z reggae i brytyjskiego Hip-Hopu. Mieszają żywą gitarę z brzmieniami elektronicznymi, akustyczne bębny z electro-bitami. Wszystko okraszone melodyjnym, ciepłym wokalem Magdy. Liryczna alternatywa? Psychodeliczny pop? Zdecydujcie sami. Koncert re:wizje dla Polskiej Akcji Humanitarnej z okazji 20-lecia PAH
Sklad:
Magda 'Kluska' - voc
Janek Jabłonski - klawisze
Michal Gagucki - gitara (ex. Orbita Żoliborz)
Marek Twardowski - perkusja (ex. Sedativa)
„Po co nam publiczność?” … czyli dwa dni z koncepcją rozwoju publiczności (audience development). 6 i 7 grudnia zapraszamy do tego, żeby nieformalnie, intensywnie i bardzo praktycznie porozmawiać o tym, jak bardziej efektywnie pracować z publicznością. Skonfrontujemy brytyjskie metody pracy w obszarze rozwoju publiczności z polskimi realiami i doświadczeniami.
Program jet dostępny pod adresem: www.rozwojwidowni.pl
Rejestracja: tutaj
(UWAGA! Liczba miejsc ograniczona, decyduje kolejność zgłoszeń)
Projekt realizowany w ramach: re:wizje Sztuki 6, przez: Fundację Impact
dzięki finansowaniu m.st. Warszawa.
Partnerem wydarzenia jest British Council.
Serdecznie zapraszamy do udziału w całym wydarzeniu.
Zapraszamy tez na nasz profil FB, gdzie można znaleźć aktualne informacje dot. projektu oraz inne wiadomości dot. koncepcji rozwoju publiczności. http://www.facebook.com/Rozwojwidowni
Wydarzenie na FB: https://www.facebook.com/events/436661046401138/
PoKOLEi to wydarzenie szczególne, wyprodukowane przez i na re:wizje, łączące profesjonalistów i amatorów, taniec i sport. To spotkanie „gladiatorów” – zawodników Warszawskiej Drużyny Rugby na Wózkach „4 Kings” i delikatności tancerek związanych z Fundacją PERFORM.
Taniec z założenia nie zna granic wiekowych, rasowych, ani fizycznych. Tylko nasz umysł może nas ograniczać.W tym interdyscyplinarnym projekcie punktem odniesienia jest grupa i ruch spiralny, kolisty – jeden z najbardziej naturalnych kształtów występujących w przyrodzie. Ruch w pędzie, po kolei, wolny, szybki, nieregularny, męski, kobiecy może być piękny, ciekawy, czy widowiskowy, ale tylko wtedy, jeśli będzie prawdziwy.
Co powstanie z połączenia bardzo brutalnego, kontaktowego sportu i kontaktową improwizacją taneczną...? Można spodziewać się zgrzytu metalu.
To trzeba zobaczyć na własne oczy.
Jedyna i niepowtarzalna okazja: 8 grudnia 2012 godzina 18.00, Dworzec Centralny, hala główna.
Nie spóźnij się, to tylko kilka minut!
Choreografia: Paulina Święcańska
Produkcja: Maciej Augustyniak
Kurator projektu: Agata Etmanowicz
Wysiłek zbiorowy: Impact, Polska Bez Barier, Warszawska Drużyna Rugby na Wózkach „4 Kings“, Fundacja PERFORM
Organizator: re:wizje
Projekt finansuje m.st. Warszawa
Projekt objęty honorowym patronatem Ambasady Brytyjskiej.
Nowa koncepcja sztuki, komunikacji, życia
Gosia Antonina Pianowska / Polska, Warszawa
Omar Soriano López / Mexico City
Projekt w konwencji net art, używający nowoczesnych kanałów komunikacji z publicznością, w dobie prężnie rozwijających się portali społecznościowych i wirtualnej rzeczywistości, gdzie odległość przestaje stanowić znaczenie a każdy staje się kreatorem swojego wizerunku. Wirtualny dialog stawiający twórcom - jak i odbiorcom – wyzwania. Ironizujący i zachęcający do refleksji, ale też twórczego działania.
Jeden na jeden, koncept, informacja, dialog, improwizacja ruchowa, interwencje w tkankę miejską. Komunikat wizualny łączący dźwięk i obraz przy pomocy prostego montażu. Co piątek, na kanale youtube https://www.youtube.com/user/ThePlayer2532 publikowana jest wiadomość wideo przez jednego z rePlayer-ów, na którą odpowiada -w następny piątek - drugi rePlayer.
Podczas re:wizji zapraszamy do bezpośredniego dialogu z artystami. Będzie można obejrzeć filmy zamieszczone on-line, zinterpretować je i skomentować – słownie lub wizualnie. Przynieś swój aparat/ kamerę, użyj kamery w laptopie, skorzystaj z naszego sprzętu na miejscu i zrób własny elektroniczny komunikat. Może stać się on punktem wyjścia dla procesu twórczego artystów, zainspirować kolejne posty lub wpłynąć na samą koncepcję. Filmy, które powstaną zostaną zamieszczone na youtube stając się następnie częścią filmu, który będzie zwieńczeniem projektu. Zachęcamy do dialogu z artystami: wirtualnego-obrazem, ale i na żywo podczas re:wizji.
Dwie artystyczne i geograficzne rzeczywistości połączymy, w czasie re:wizji, publicznością w Kinie Luna.
Małgorzata Antonina Pianowska
tancerka i choreografka zafascynowana dziedziną improwizacji i komunikacji oraz tworzeniem w warunkach site specific, animatorka kultury, uczestniczka międzynarodowych projektów artystycznych i szkoleń (Hiszpania, Izrael, Dania, Niemcy, Australia, Indie etc). Współpracująca z choreografką Pipaluk Supernova (Copenhagen Dream House). Jako tancerka miała okazję pracować z takimi twórcami jak Cie Wili Dorner oraz les gens d’Uterpan.
Omar Soriano López
Kompozytor, artysta wizualny. Sstudiował Communication Sciences w UNAM (Narodowy Autonomiczny Uniwersytet Meksyku). Miał okazję pracować w wielu inter-dyscyplinarnych projektach, eksperymentach i improwizacjach z tancerzami, aktorami i performerami w kraju i zagranicą (Polska, Maroko, Kuba). Ostatnio w Polsce gościł na Festiwalu re:wizje podczas projektu Skin Danieli Schwartz i Eckharda Mullera.
http://www.facebook.com/events/299356756839596/?ref=ts&fref=ts
reżyseria: Kas Zawadowicz
scenariusz: Kas Zawadowicz, Martin Demmer
występują: Olga Frycz, Kamilla Baar, Mirosław Baka
To pierwszy polski film fabularny w technice poliwizji, która polega na jednoczesnej projekcji kilku kadrów filmu na ekranie przy zachowaniu wspólnych powiązań wątkowych.
Samolot na autobus to historia 24-letniej dziewczyny o imieniu Fra, która staje przed koniecznością dokonania zerojedynkowego wyboru - albo zostanie w swoim rodzinnym mieście (Sopocie) albo wyjedzie spełnić swoje marzenia. Bogactwo emocji targających główną bohaterką możemy obserwować dzięki technice poliwizji. Strach, pragnienie, złość, żal, obsesja .Tak jak w nas jest więcej niż jedna myśl w danej chwili, tak i na ekranie obserwujemy więcej niż jeden kadr - wszystkie one opowiadają historię jednej decyzji.
oficjalny portal internetowy filmu:
http://planetothenextbusstop.com/?q=pl
"Sztetl" to projekt klezmerski założony z tęsknoty za kulturą i tradycją kwitnącą w okresie międzywojnia.Pomysł na powołanie do życia formacji zrodził się w Warszawie, choć muzycy tworzący kolektyw wywodzą się z Sejn, małego miasteczka w północno wschodniej Polsce. Każdy z nich naukę gry na instrumencie zaczynał od przygody z muzyką klezmerską, tradycyjną muzyką żydowską. Ich muzyczne drogi przecinały się w takich projektach jak Frozen Bird, Trifonidis Free Orchestra i Gaamera, jednak wspólne doświadczenie i zamiłowanie do muzyki żydowskiej skłoniło ich do założenia formacji klezmerskiej. Ich koncerty są żywiołową prezentacją tradycyjnych melodii i tańców grywanych na weselach żydowskich. Instrumentami prowadzącymi są klarnet i wtórująca mu trąbka,będące w nieustannym dialogu z sekcją rytmiczno - harmoniczną tworzoną przez tubę i akordeon. Całość uzupełnia perkusja, która podbija żywiołowość utworów, grając typowe dla muzyki klezmerskiej bity. W ramach festiwalu Re:wizje, zespół pragnie zaprosić do współpracy Annę Drobiec specjalistkę od wizualizacji. Obrazy pokazywane w trakcie koncertu będą archiwalnymi fotografiami i fragmentami filmów pokazujących międzywojenną, żydowską Warszawę.
linki:
http://www.facebook.com/pages/Sztetl/131674246851013
http://ankadrobiec.blogspot.com/
http://www.youtube.com/watch?v=oYgevVzeV10
http://www.youtube.com/watch?v=tsTqJWUTaPA
http://www.youtube.com/user/ankadrobiec
"Dawno ,dawno temu, kiedy byłem bardzo małym chłopcem , przemierzałem świat z zawieszoną na plecach, małą ,czerwoną, zabawkową gitarką. Wędrowałem z północy na południe , ze wschodu na zachód ,po piaskach pustyni, górskimi szlakami a nawet przez morza i oceany. Spotykałem niezwykłych ludzi i dziwne zwierzęta. Patrzyłem na życie, widziałem śmierć. Chłonąłem świat. Po latach dotarłem do domu i rozwaliłem plastikową gitarkę o śmietnik pod blokiem, bo mi się znudziła...".
Dzisiaj mam kilka gitar, takich "dorosłych" i gram dźwięki, które pamiętam z tych podróży. Dźwięki ,które przypominają mi miejsca, czas i różne fajne historie. Z biegiem lat dźwięki pomieszały się a część gdzieś się nawet zagubiła. Przemieszały się też historie... , więc gram o tym tak jak słyszę , czuję i pamiętam.
Taka właśnie będzie nowa płyta, którą to aktualnie nagrywam, we współpracy ze znakomitymi muzykami, kolegami.
Maciej Trifonidis- gitary,flety,saksofon sopranowy
Piotr Janiec- tuba
Daniel Moński- darabuka, daf, bendir, cajon, tabla, dhol
reżyseria: Kuba Czekaj scenariusz: Kuba Czekaj występują: James Fordham, Emilia Stachurska, Monika Kwiatkowska, Arkadiusz Janiczek
Jedenastoletni chłopiec o ksywie Brzucho jest pośmiewiskiem wśród swoich rówieśników. Rodzice też za wszelką cenę chcą go zmienić, odchudzić. Brzucho ma jednak swój sposób na rozładowanie negatywnych emocji, to tajemnica. Z czasem zdradzi ją przyjaciółce, w której się podkochuje...
Zwiastun filmu:
http://www.youtube.com/watch?v=HMI4l2c9gdM
oficjalny portal internetowy filmu:
www.twistandblood.com
Pokaz najnowszych krótkich form filmowych powstałych w ramach projektu Weź To Nakręć ma na celu zaprezentowanie twórczości młodych ludzi (nie tylko z doświadczeniem czy wykształceniem filmowym, ale także amatorów) poszukujących optymalnych rozwiązań w produkcji filmów niezależnych. Muszą oni znaleźć konsensus miedzy ambicjami twórczymi, a możliwościami finansowymi, które najczęściej są bardzo ograniczone. Filmy tworzone są na zasadzie wspólnoty artystycznej. Każdy wnosi tyle ile potrafi i tyle ile może. Budżety projektów nie są liczone w pieniądzach, ale w tonach ciężkiej pracy, poświecenia i konsekwencji.
W ramach pokazów podczas festiwalu re:wizje sztuki zaprezentowane zostaną: film warsztatowy Projekt zero, czarna komedia Love and death, dramaty – Aberracja, Ciało i Trąbka, film science fiction Wielka Matka, thriller w formacie 3D Paranormal Paralaxa, film eksperymentalny Dzień Matki i dokument Powiernik. Ponadto widzowie będą mogli zobaczyć making off z planów filmowych oraz dwa projekty work in progres – Tob i Parking.
Zwiastuny filmów:
https://www.youtube.com/user/weztonakrec?feature=results_main
oficjalny portal internetowy projektu:
http://www.weztonakrec.pl/Site_2/Home.html
promocja: Pracowania Szumu
grafika: Full Metal Jacket
technika: Jerry Media
wideo: Adam Tarasiuk
www: Adam Widmański, SIMI
hosting: jaaz